शापित वाटा—–(गझल)

सत्य विखुरले इथे असत्य एकसंध हे
पुष्प फ़क्त देखणे कटकांना गंध हे ।

व्यर्थतेत मोडतो उठाव दुर्जनांपुढे
उठाव मातीमोल अन ’गोळे’ मुर्तिमंत हे ।

अमर्याद वाढली बांडगुळी पाळॆमुळॆ
परोपकार मुक मात्र स्वार्थगान बुलंद हे ।

उंच उंच इमल्यांची चमचमती माणसे
दुर्लक्षित राहुट्या , ’चमचमते’ अंध हे ।

को-या धरतीवरुनी सरती नभे पुढे
को-या डोळ्यात मात्र पर्जन्य ज्वलंत हे ।

दंभाचा चमत्कार ,दुनियेचि लोळणे
पुज्यांना हिणवुनी भस्माळलेले वंदय हे ।

डुंबुनी गंगेतिरी पापखाते झडती नवी
ज्योत भडकल्या मात्र मंद यद्न्यकुंड हे ।

मुढांना आत्मविश्वास बुद्धीवान साशंक हे
संकुचित धनाढ्य मात्र दयाळु इथे रंक हे ।

कशा फ़ुका उडविता धुराळॆ एकिची
सौजन्य दावणी ,अन तंटे बेबंद हे ।

-प्राजक्त